Written by Xrhstos Tsoukas to Bianca’s mom and dad Athens April 8, 2001

Να’ ρχόταν λέει ο Χουάν Ντεμέτριο Γκίκας

Την ώρα που βάζαν στεφάνι δυο παιδιά

Από την άβυσσο της πίκρας και της γλύκας

Να’ ρχόταν λέει κι η ολόγλυκια Ιταλία

Ιδανική γυναίκα μάνα και γιαγιά

Έτσι,  σαν φλόγα λαμπερή στα μανουάλια

Λευκοντυμένη σαν χιονάτα περιστέρια

Απ’ τον αιώνια φωτισμένο ουρανό

Γεμάτος που’ ναι με χρυσόφεγγα αστέρια

Ιδέες και όνειρα παλιά, αναστημένα

Ώρα που έσμιγαν οι δυο σε μια καρδιά

Ριζοβολώντας σαν τα δέντρα τ’ αγιασμένα

Για την αγάπη που’ ναι φάρος ανεμίστε

Ολοκληρώνατε μίαν όμορφη ζωή

Σαν το ποτάμι που κυλώντας λέει «Ζήστε»